تعیین دز بهینه ی یک دارو در بیماران صرع ادیوپاتیک

صرع یکی از شایع ترین اختلالات سیستم عصبی است. بیماران صرع، نوع ایدیوپاتیک به طور تقریبی یک سوم از موارد مبتلایان به صرع در جهان را تشکیل می دهد. در این میان داروی والپرات سدیم موثرترین دارو در زمینه درمان صرع محسوب می گردد. هدف از درمان، کنترل حملات تشنجی (در حالت ایده ال رساندن به صفر) در کمترین زمان ممکن با حداقل عوارض جانبی دارویی و حداقل تاثیر منفی بر کیفیت زندگی بیماران می باشد. اما یافتن دز بهینه (حداقل میزان موثر دارو)، یکی از مشکلات در پیش روی متخصصان مغز و اعصاب می باشد که به سن شروع بیماری و شدت بیماری (که با تعداد حملات که در یک بازه ی زمانی خاص-آغاز بیماری تا شروع درمان- و چگونگی کیفیت حملات تعریف می گردد) بستگی دارد. سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی این توانایی را دارد تا از آن جهت پیش بینی دز بهینه داروی والپرات سدیم استفاده نمود. سیستم استنتاج عصبی- فازی تطبیقی در واقع یک نوع سیستم استنتاج فازی بوده که در آن جهت پیدا نمودن بهترین پارامترهای ممکن مربوط به توابع عضویت مجموعه های فازی و قواعد اگر- آنگاه فازی از شبکه عصبی مصنوعی استفاده می گردد. بدین منظور سیستم با داده های از قبل گردآوری شده آموزش می بیند. دو روش آموزش اصلی آن، الگوریتم پس انتشار خطا و الگوریتم هیبرید است که در این مطالعه از الگوریتم هیبرید استفاده گردید. دقت مدل حاضر 598/0بود. اگر چه دقت این مدل بالا نمی باشد ولی جهت استفاده متخصص مغز و اعصاب به قدر کافی دقیق است. برای این منظور از نرم افزار ریاضی matlab 7.8.0 و از نرم افزار آماری spss 17.0 استفاده گردید. اما علت این که دقت این سیستم زیاد نیست را می توان در عدم پراکندگی داده ها، زیاد نبودن تعداد داده ها و نیز عدم حضور تمام عوامل موثر در دز بهینه بعنوان متغییر ورودی دانست. دقت این سیستم می تواند با افزایش تعداد داده ها و نیز افزودن سایر عوامل موثر در تعیین دز بهینه بهبود یابد.